Surprise, surprise!
20 september 2012 - Santiago de Compostela, Spanje
And I know when I need it I can count on you like 4 3 2, You'll be there, Cause that's what friends are supposed to do, oh yeah,
Wooooh, Wooooh , you can count on me cos' I can count on you (Bruno Mars)
"He, dat lijkt Peter wel", zegt Laus. Het is Peter! En dan ziet hij Jannie. We vallen elkaar in de armen, bij het kleine kappelletje, San Marcos, 5 km voor Santiago. Wat een bijzondere verassing! We krijgen Urkerlanden, kaarten van de kinderen en een 'nieuwe knip' met een briefje van mijn moeder. Zoveel hartelijkheid, vriendschap en liefde, het is overweldigend.
Gezamenlijk lopen we druk pratend en belevenissen uitwisselend, de laatste vijf kilometer, de grote stad in. Vlak voor we de Kathedraal bereiken, horen we een enthousiaste schreeuw. Met uitgestoken armen komt iemand op ons aangerend, het is Corina ( die van de vele bagage). Ze had zo gehoopt ons nog te treffen, en wij haar. Vanavond vertrekt ze terug naar Zwitserland. En nu loopt ze ons zomaar letterlijk tegen het lijf. Geweldig leuk! We wisselen email adressen uit.
De grote kathedraal is bijzonder, het oude centrum mooi maar het draait in de stad vooral om de pelgrims. Zij zijn de toeristische trekpleister.
Later halen we ons diploma, de compostellane, op. We zijn er! De taart is binnen, nu nog voor de toef slagroom naar Finisterre. Maar eerst even genieten, samen met onze vrienden.
Santiago blijft voor ons synoniem met een warm welkom, een prachtig kado, een echte surprise!
Routefeiten:
Route: o pino ( rua) naar Santiago, 22 km.
Markering, kan niet mis
Hotel: MV Algalia, goed hotel. Prachtige kamer met zitje, breed bed, douche redelijk, goede wifi.
Morgen ook nog het wierookvat zien slingeren, ook heel apart!
Gefeliciteerd met het behalen van de finish, want zoals vriend Daniël al zong; Je mut'n deurlop'n tot an de streep! Groeten en geniet er van!