Zwieren en zwaaien

21 september 2012 - Santiago de Compostela, Spanje

Laudate omnes gentes, Looft alle gij volken looft den Heer (Taizé)

Met een ferme trek  aan ieder hun eigen touwtje, laten acht monniken het grote wierrookvat aan het zware touw, zwieren door de kathedraal. Het zilveren vat zwaait van zijbeuk naar zijbeuk terwijl er honderden, misschien wel duizenden mensen toekijken.
De hele kerk zit vol, het voorportaal, de zijbeuken. En in de zijgangen zitten en staan nog honderden mensen. Tv monitoren zorgen ervoor dat iedereen de priesters kan zien. De priester verwelkomt pelgrims uit alle volken en natiën. Het voorlezen van de lijst met nationaliteiten van de pelgrims die de afgelopen 24 uur zijn gearriveerd, duurt bijna vijf minuten. Alle volken verzameld in een kathedraal, allen zingen zij Gods lof. 
Het hele gebeuren is bijzonder maar roept ook iets op van een toeristisch, commercieel succesvolle poppenkast. Vooral als we later horen dat het wierook vat alleen gezwaaid wordt als er een flinke donatie is gedaan. Maar de oorspronkelijke bedoelingen van deze pelgrimsmis, zullen gerust oprecht zijn.  

Maar net als we een beetje staan te filosoferen omtrent dit dubbele gevoel wordt er gezwaaid. Pia, uit Porto Rico, valt mij na de dienst geëmotioneerd in de armen. De mis heeft haar zoveel gedaan. De tranen lopen over haar wangen. Bijzonder hoe beleving kan verschillen.

Later zwerven we door de oude straatjes van de stad, struinen,  vanzelf met Jannie, wat winkeltjes af en gaan daarna heerlijk Spaans eten met onze vrienden. Paella, Carne, ensalada, patatas bravas, flan na. Dit alles vergezeld met een fles vino tinto en aqua. Het geheel sluiten we af met een café con leche. Samen eten met vrienden. Maaltijd houden, in alle culturen en op iedere plaats in de wereld wordt dat toch wel ervaren als een heel groot goed.
Nu het einde nadert en we ook zo duidelijk met thuis geconfronteerd zijn worden wij ook heen en weer geslingerd tussen aan de ene kant het gevoel weer naar huis te willen maar aan de andere kant het moeilijk vinden afscheid te nemen van dit mooie leven van wandelen, beleven, zon en genieten. We hebben nog een aantal dagen om het af te leren. Vier wandeldagen om precies te zijn. Morgen begeleiden Peter(!) en Jannie ons, de stad Santiago, uit. En zullen de eerste etappe meelopen. Daarna zwaaien we elkaar weer uit  met een Hasta Luego.

Routefeiten:

Route: door het oude centrum van Santiago.

2 Reacties

  1. Margret:
    21 september 2012
    Op dit verhaal zaten wij nog te wachten. Dat van de zwaaiende wierookvaten. Koop zo'n wierookvat voor op Urk. Lijkt ons wel iets voor Laus om daar in de Bethelkerk (is het toch??) mee te gaan zwaaien. Jullie doen vast wel iets aan oecumene....
    Klasse dat jullie het gehaald hebben, uit de verhalen leek het bijna vanzelf te gaan. Geniet nog van de laatste wandeldagen en ook weer mooi om uit te zien naar alle lieve mensen die van Urk thuis maken. En het leuke is natuurlijk ook dat je elkaar gewoon weer meeneemt naar huis en dat je samen een rugzak vol mooie herinneringen hebt!! xx margret
    (het is vrijdag, dus vandaag een "luchtige"reactie
  2. Janneke Fruijtier:
    22 september 2012
    pak jelui maar goed in as jelui hier wier op an koemen,want ut valt mij zo tugen.as je dat zunnetjen gewint binnen zo as jullie.groetjes in ik vin ut geweldig dat jelui dit u doon ruwen,Janneke in klaas.