Een stap of twee

One million miles it starts with a step or two (MW Smith)

"Lief, ik zie de zee!"  Ik hoor het mijzelf juichen, ben oprecht blij de zee weer te zien. Ik hoor mijzelf ook 'lief' zeggen. Dat schrijf ik wel eens, maar zeg ik nooit! Laus zegt het wel eens, zeven weken op elkaars lip, en je gaat gewoonten overnemen. Dit wordt scarry.

Terwijl tropische storm Nadine, met wat laatste stuiptrekkingen naar het Noorden vertrekt, vetrekken wij naar Cee. Een prachtige route over de hoogvlakte. We lopen tussen geel en paars bloeiende heide, tussen de toppen van de bergen. Richting de Atlantische kust. Het is een hele lange grindweg, en dat geeft ruimschoots de gelegenheid tot evaluatie en reflectie.
Laatst vroeg iemand; "Heeft de tocht gebracht wat je ervan verwacht hebt?" Een moeilijke vraag. Ik had namelijk niet zo heel veel verwachtingen.
Fysiek is het ons erg meegevallen. Het wandelen ging ons goed af, bijna geen voetproblemen, geen noemenswardige stoma problemen. We voelen ons lekker fit.
Qua weer, was ons vooraf heel veel regen beloofd, maar we hebben zeven weken geweldig weer gehad. Op  gisteren en één ochtend na, droog weer met veel zon en steeds ruim 20 graden.
We hebben veel beleefd en dat hadden we gehoopt. We hebben genoten van de natuur, van de gezondheid en van elkaar, en dat was ons doel. En we hebben geleerd.

Elke vakantie eindigen we met een evaluatieronde, al onze jonge gasten die we in de jaren hebben mogen verwelkomen, weten dat. De eerste keer vinden ze het lastig, later vragen ze er zelf om. Nu ze zelf op vakantie gaan, voeren ze zelf het evaluatierondje in. Ook Laus wist dat de vraag zou komen, dus begint hij: " ik had al even lopen nadenken over...". Het belangrijste leerpunt vindt hij, is het feit dat je steeds opnieuw ervaart, dat je veel meer kan bereiken dan dat je van te voren denkt, gewoon door te beginnen en je ene voet voor de andere te zetten. Zo' n reis leek steeds onmogelijk, toch zijn we nu maar gewoon gegaan, en zie daar. De eerste bergen leken onoverkomelijk, en toch, steeds de top bereikt. 1000 km lopen, als je het zegt lijkt het eindeloos, maar voor je het weet ben je er. Gewoon maar beginnen, met een stap of twee, en doorgaan.
Zelf vergelijk ik het met een klimwand of een bomencircuit (zoals in 'de zomer voorbij'). Daar heb je altijd een makkelijke en een moeilijke optie. Met beide bereik je het eindpunt, maar de makkelijke route, doet kleinere stapjes en heeft meer ankerpunten. Wij waren, min of meer verplicht, om de makkelijke optie te nemen. En ik moet erkennen dat ik soms wel met een schuin oog naar de moeilijke optie gekeken heb. Zelf bagage dragen, zelf slaapgelegenheid zoeken, nog meer kilometers op een dag lopen. Avontuurlijk en heroïsch. Toch weet ik dat ik dan mijzelf voorbij had gelopen. Gedreven en ambitieus als ik dan kan zijn. Nu werd ik verplicht om op tijd te rusten, tijd te nemen, te ontspannen. En dat heb ik nodig. Meer ankerplaatsen in mijn leven gebruiken, is dus belangrijk voor mij. Laus daarentegen houdt juist van zekerheden en ankerplaatsen, dus wat dat betreft, omdat wij de tocht samen lopen, was het ook heel prettig dat er weinig stresspunten waren. 
Uiteindelijk zijn we beide erg dankbaar dat we op deze manier, het leven en ons huwelijk mochten vieren en nu gezamelijk een bijzondere herinnering meedragen, waar we nog vaak aan terug zullen denken en die we nog menigmaal op zullen halen.

En zijn we nu camino verslaafd? Nee! Bepaalde stukken, zoals van de Camino Portugese, zouden we nog wel eens willen lopen. Maar Santiago bereiken, hoeft niet meer zo nodig. Dan zouden we liever nog een keer op pelgrimsreis naar Rome gaan. Maar voorlopig hebben we eerst het volgende "Zeezicht" project. Wijk1-16A verbouwen en verhuizen. Ook stapje voor stapje. 
Maar eerst maken we deze 1000 km, af. Morgen naar Finisterre. Het eind van de wereld. Tijd voor rituelen, afscheid en dankzegging. Nog maar een paar stappen...

Routefeiten:
Route: A Picota naar Cee, 25 km, heerlijk, mooie route.
Markering: prima
Hotel: Larry, aparte bedden, beetje oud hotel, goede douche, redelijke wifi op de trap.