Smeltkroes

De stammen, naar Gods naam genoemd, gaan derwaarts op; waar elk zich buigt  Ps 122:2 

Vele wegen komen samen, vele mensen uit vele landen verzamelen zich op een vierkante kilometer in Arzua. Een smeltkroes van wandelschoenen, wandelstokken, rugzakken, afritsbroeken, stinkende sokken en kleurige fleece-jacks. Ze zijn hier allemaal met hetzelfde doel, allemaal op weg naar Santiago. De voeten zijn naar het westen gericht.  Soms zijn ze 100, soms 700, soms al 3000 kilometer onderweg. Er heerst een geweldig beetje opgelaten sfeertje. Zo' n sfeertje als op het schoolplein in mei bij mooi weer, 'we moeten nog wel de laatste loodjes, maar we hebben zin in een feestje'. 

Vanmorgen begon het nog rustig, terwijl we zaten te ontbijten zagen we de pelgrims vertrekken uit de herberg. Wij verlieten zo'n beetje als laatsten het dorpje Sobrado. We genoten nog even van de rust, de bergpaadjes, de stilte, het geluid van onze voortstappende wandelschoenen. Morgen is het waarschijnlijk voorbij. Dan worden de vele pelgrims van alle aanvoerende wegen in een trechter gestopt en uitgeperst naar Santiago. Dan is de rust voorbij.
Al wandelend merkten we op dat varens bruin worden, de eerste goudgele blaadjes uit de bomen waaien en het dat bij tijd en wijle eikels en kastanjes regent. Ook de zomer lijkt voorbij.
En naarmate we dichter bij ons doel van vandaag komen, halen we steeds meer pelgrims in en worden we langzaam opgezogen in de stroom. Een stroom die aanzwelt en steeds groter wordt. 'Als stammen die derwaarts opgaan'.
Later in ons pension aangekomen, kijken we onze ogen uit. Vanuit ons raam hebben we zicht op de weg die naar de Auberge leidt. Tientallen misschien zelfs wel honderden pelgrims passeren onder ons raam. Ook ons pension zit vol met pelgrims en we zien later nog verscheidene wandelaars zoeken naar een slaapplaats. En dat terwijl het wandelseizoen nu langzamerhand afloopt. Kun je nagaan hoeveel het er 's zomers zijn!

We doen een rondje door het stadje en ploffen neer op het plein met een bak café con leche, lekker mensen kijken, praatje maken, genieten in het zonnetje van deze smeltkroes aan pelgrims.

Routefeiten:
Route: Sobrado dos monxes naar Arzua, 22 km, leuke route, goed te doen
Markering: één keer onduidelijk maar een koeienhoedster wees ons weer naar de goede weg.
Hotel: een pension met kamers zoals een pension hoort te zijn, twee bedden naast elkaar, met stopcontact en lichtknopje in achterwand, goede douche, functioneel en toch qua kleur huiselijk ingericht. Alleen de wifi is niet zo sterk.