Zij leve hoog!

“Vandaag is het de dag, om nooit meer te vergeten”.(Ellie en Rikkert)

T' is feest vandaag, t' is feest! En dat hebben we geweten. De stad vol mensen met witte T-shirts aan en rode zakdoeken om. Het is een soort carnaval, Fiësta del Rocha, gevierd met optochten, live muziek tot diep in de nacht en lallende feestvierders tot vroeg in de ochtend.

Voor ons betekent het weinig slaap. 's Morgens worden we wel hoogstpersoonlijk uitgeleide gedaan door de plaatselijke drumband. Zo worden katers weg-getoeterd en de bewoners opgeroepen ter mis te gaan. Vandaag is het namelijk, 15 augustus, een belangrijke katholieke feestdag; Maria ten hemelvaart.

21 jaar geleden vond de katholieke gynaecoloog het een hele eer om juist op deze dag Wilhelmina MARIE Anne, uit mijn schoot te verlossen. En sindsdien luiden we deze dag steevast in met het zingen van het verjaardagsliedje van Elly en Rikkert. Of het nu met een zelf in elkaar geflanste taart in een profesorisch versierde tent in Frankrijk is of gewoon op Urk, gezongen wordt er! 

Vandaag dus ook. Via Skype zijn we 'life' aanwezig bij het ritueel. We zingen hard mee met de twee andere kinderen. "Vandaag is het de dag", en toch....Life is nog niet lijfelijk aanwezig, we missen de knuffels, het nabij zijn. Gelukkig krijgt onze dochter bezoek, cadeaus, onze lieve vriendin Abby brengt ontbijt, vriend William brengt ook ontbijt mee, dus wordt het toch heel gezellig!

En ver weg in Spanje, gaan wij klimmen, hoog klimmen. Hoger dan Calvario's top. Dat vond ik vroeger al zo' n rare zin in het kerkgezang. Maar nu weten we wat het is, want de eerste top die we bereiken is Calvario’s top. En raad eens wie we daar tegenkomen? De Zwitserse Corina. Ze is al wat bagage kwijt want ze is bestolen. Net als andere pelgrims trouwens. Een medepelgrim(?) heeft proletarisch lopen winkelen bij de herberg. Corina mist een T-shirt, onderbroeken en sokken. Het door mij aangeboden reserve T-shirt weigert ze echter pertinent, waarschijnlijk omdat ze nog een maatje meer heeft. Maar ons Duitse wandelboekje, wil ze wel graag aanpakken. Haar eigen boekje mist kaartjes. Ze is zeer 'glücklich!' Want, vertelt ze, ze was gisteren ook al verdwaald. Mij een raadsel want de markering is tot nog toe bijzonder goed!

Na Calvario’s top klimmen we nog hoger, de Arno berg op. Al met al weer een intensieve wandeldag vandaag. Zeven uur over 20km. Door al dat klimmen schieten we nog geen drie kilometer per uur op. En dan halen wij nog flink wat pelgrims in! Die doen er dus nog langer over.

Maar onze gedachten zijn vandaag bij onze Anne-Wil, we vlaggen zelfs voor haar door onze felgekleurde regenhoezen om de rugzakken te doen. We hebben namelijk af en toe een zeikerig regentje. Denkend aan haar wensen we haar een mooi, vreugdevol en gezond jaar toe onder de zegen van Hem die hoger is dan Calvario’s top! Zelfs hoger dan de Arno berg!

Routefeiten
Route: Markina - Gernika, 25 km, 71/2 uur. 
Hotel: Hotel Gernika, netjes, goed hotel, met wifi, lekkere bedden. 
Markering: weer geen klagen. 
Weer: warm met af en toe een zeikerig regentje 30 graden.