Knaken in moren

Muziek: it”s a hard road to travel: Israël Vibration https://youtu.be/Lc66blfAHcw 

Knaken in moren is een Urker uitdrukking die betekent dat alles moeizaam gaat. Je wil vooruit, doet er alles aan, maar het schiet niet op. (Even voor de ‘vreemde’ = niet Urker, lezers)

Het was vandaag, knaken en moren. Even dacht ik vanmorgen dat het beenprobleem met een wonderlijke genezing over was, maar bij de eerste de beste oefening kon ik de ‘ontkenningsfase’ afsluiten. Toch voelt de kuit beter dan gisteren. En omdat er halverwege een bus stop zal zijn, wagen we het erop. Volgens het YouTube filmpje tape ik de kuit in. We gaan voorzichtig op pad en de poort uit.  We zien nog even een glimp van het beroemde amfitheater en komen langs de eeuwenoude  in de rotsen uitgehouwen graven van de necropolis. Indrukwekkend. Ondertussen ‘klauw’ ( probeer) ik van alles met de stokken om toch zo goed en pijnloos mogelijk te kunnen lopen. Uiteindelijk blijkt natuurlijk (EPB) één stok aan de ‘onaangedane’ zijde het beste te werken. Zo kan ik mijn minst aangedane been helpen om mijn aangedane been mee te slepen. Het lukt, maar voetje voor voetje en tempo geen. Drie en halve kilometer per uur is de max. En dat terwijl Laus, nu de etappes wat minder stijl worden, juist lekker op stoom raakt. Hij moet continu inhouden. Na tien voor mij intensieve kilometers, langs voornamelijk hazelnoot boomgaarden, is daar dan eindelijk een bar. Niet alleen wij ploffen daar neer naast de plaatselijke clientèle. Ook een Iers Pelgrimsstel. Zij heeft problemen met haar voet en loopt op een schoen en een sandaal. Ze komen uit Dublin. Even later strijken de vier pelgrims uit Engeland neer. We hebben ze gisteren bij een restaurant ontmoet. De vier mannen van Laus zijn leeftijd, doen ieder jaar een uitdaging. Dit jaar een deel van de via Francigena, volgend jaar de Kilimanjaro’, en als de verteller van de groep losgaat krijgen we alle avonturen en prestaties van de afgelopen jaren te horen. Maar we moeten verder, dus de Ierse doet nog een pleister om, de Engelsen schudden hun schouders los om hun veel te grote rugtassen weer op te kunnen pakken en wij nemen de stokken weer op en vergeten mijn hoed. Bij de bushalte even verder blijkt dat een bus ijdele hoop is. En we besluiten om de recht toe recht aan route volgens het boekje te volgen. Een weg parallel  aan de snelweg. Ik had echter niet goed begrepen wat ‘the hard shoulder’ was. Het blijkt dat we twee keer 500m via de vluchtstrook van de snelweg moeten lopen. Nou de adrenaline stoot die je binnenkrijgt met voortrazend verkeer dat recht op je aankomt, werkt wel pijnverlagend maar kost je ook een jaar van je leven. Na acht kilometer worden we gelukkig van het verkeersgeluid verlost en volgen nog zeven landelijke kilometers. De tape stabiliseert goed, maar laat op een gegeven moment los. Ik krijg wel een redelijk qua pijn uit te houden ritme te pakken maar die is langzaam en vermoeiend. Uiteindelijk kuiert Laus op zijn gemak het plaatsje Campagnano di Roma binnen en ik volg alsof ik een ultra marathon heb afgelegd. Gelukkig heeft de pasgeleden geopende hamburgertent tegen drieën zijn deuren nog open en zijn ze blij met twee veel bestellende klanten. Ons B&B ligt afgelegen en we besluiten vast warm te eten. De gastheer (big brother) van de snack/sportbar legt zijn ziel en zaligheid in de salade de hamburgers en de patat, zijn dochters ( big sisters) zijn één en al service gerichtheid, het tentje ziet er leuk uit. Er is voetbal op TV. En het eten smaakt echt erg lekker allemaal. Mijn complimenten doen hem zichtbaar goed. Ik hoop van harte voor de familie dat dit concept aan zal slaan. 

Als ik mijn host bel dat we in het plaatsje zijn, biedt ze aan dat ze ons met de auto wil brengen. Het regent en het is nog wel drie kilometer. 

Opgelucht stappen we in de oude fiat bestel auto. De kamer is ok, het uitzicht fantastisch, de katten en het verkeersgeluid minder, de douche heerlijk. We sluiten de dag af met een zon die achter de bergen oranje ondergaat. Nog twee etappes te gaan. Ik vrees nog twee dagen knaken en moren.