Herberg

Spoordonk-Vessem 17.5 km

Muziek: Refugio van Nylonwings https://spotify.link/0ZSK0zHKbEb 

Een herberg is meer dan een hotel, zelfs meer dan een mooie B&B. Een herberg is een plaats waar je mag zijn, waar je gezien wordt, waar je thuis komt. En een pelgrimsherberg is een plaats waar de pelgrim thuiskomt. En daar mag ik nu thuiskomen. In Vessem staat Kafernaüm, een lange Brabantse boerderij, waar de plaatselijke geestelijke, na een camino, de bovenverdieping heeft verbouwd  om zo allemaal gastenkamers te maken voor pelgrims.  Twee douches, twee wc's.  Netjes, schoon, eenvoudig.

Je wordt bij aankomst, door vrijwilligers  die hier ieder jaar een week gastvrouw of heer zijn, hartelijk welkom geheten in de boerenkeuken. Een bakje koffie, koekje. Of je een lakenpakket wilt en of je mee wilt eten. Je naam mag je schrijven(!) In het grote gastenboek. Ondertussen komen er pelgrims aan de deur om een stempel te halen of om even uit te rusten. In Vessem komen vele pelgrimsroutes samen, daarom veel fietsers, wandelaars en even zovele Camino verhalen. De camino verbindt. En geeft altijd gespreksstof. Tijdens de heerlijke vega maaltijd samen aan tafel, met een thee of een wijntje bij de open haard. Het gaat ergens over. 

Beneden in de boerderij is namelijk een gezellige woonkamer ingericht. Een boekenkast vol wandel literatuur.  En het haardvuur brandt gezellig. 

En achter de boerderij een plaatje van een tuin verrijkt met kunst. Je kijkt je ogen uit. Alles ademt inspiratie.

Het is de slagroom op de taart van weer een mooie wandeldag.  Gestart in de Ave Maria kapel in Spoordonk, waar een mooi gedicht hangt ter begroeting. Vervolgens grotendeels langs de Beerze gelopen, weer door prachtig gebied. Meestal vergezeld door een zonnetje. De route voert je direct van het asfalt vandaan naar bospaadjes en landweggetjes. Ondertussen ook diverse kapellen passerend. Rustpuntjes op de route. 

In Middelbeers zie ik bij een ontmoetingscentrum een uitnodigend bord buiten staan: 'Welkom, koffie staat klaar".  Ik besluit naar binnen te gaan en wordt aan de stamtafel, naast koffie ook getrakteerd op een leuk gesprek met een aantal locals. Daarna loop ik het natuurgebied de Landschotse heide in. Gelukkig staat er bij een prachtig ven ook een overdekte picknicktafel, zodat ik droog kan lunchen als de regen begint. Even moet de regenjas aan maar dan komt de zon er toch weer door. Het laatste deel loopt weer langs het riviertje. Het is drassig, dus manouvrerend over het pad. Bij de Jacobus molen loop ik Vessem binnen. En tegenover de kerk, kom ik thuis in de Herberg.