Aan de kost
23 augustus 2012 - Santoña, Spanje
Well, if you agree, come hate it with me, and feel free to sing along.(Passenger)
Stront-sacherijnig worden we ervan! We kunnen maar niet wennen aan de Spaanse gewoonte om laat te eten. Meestal beginnen we na een goed ontbijt te lopen. Tijdens de wandeltocht eten we wat yoghurt, een cakeje en een appel. Als we dan aangekomen zijn, lekker gedoucht en opgeknapt zijn, willen we graag warm eten. Maar in de authentieke dorpjes waarin wij overnachten, is er tussen vier en half negen, geen warm eten te verkrijgen. En dus lopen we maar weer een supermarkt in en stillen we onze ergste trek met ijs en snoep. Vervolgens lummelen we de tijd om en dan stipt om half negen staan we voor de deur van de plaatselijke cafetaria, die dan per direct, restaurant geworden is. We krijgen vervolgens te horen; "half negen? Nee half tien komt de kok!“ Steeds bozer wordend lopen we het hele dorp door naar het andere restaurant dat wel om half negen open is. "Menu del Dia? Non, only midday, nu only menu á la carte". Het zal geen wonder wezen. Bij een menu de dia, krijg je voor een redelijke prijs een drie gangen menu met gratis water en wijn. Maar bij á la carte krijg je net niks, voor vreselijk veel geld. Gisteravond ook weer, een slappe salade, een zo taai als kauwgum gebakken steak, of een in olie druppende vis met graat en kop, geserveerd met wat slappe friet. En als toetje krijg je een gepeperde rekening. Stampend liepen we naar het hotel, ‘stomme Spaanse eetgewoontes’.
Vandaag lopen we kilometers langs het strand en steken met de veerpont over naar Santona. Het is al over één. De mensen zitten op terrasjes te lunchen. We besluiten mee te doen. We krijgen een stuk tortilla, lekkere knapperig gebakken patatas Bravas, kipfilet met een heerlijk vers gemengde salade waarin asperges en tonijn zijn verwerkt. Dit alles geserveerd met een heerlijk glas sprankelende Sangria. En de Quenta? 25 euro totaal, inclusief fooi!
Anderhalf uur later rennen we de zee in aan het prachtige strand van Berria. We geven ons over aan het spel met de golven van de 'ziedende zee'. Uitgelaten, duiken we als twee spelende kinderen, in de grote golven die met witte koppen op ons afstormen. Even later laten we ons vallen in het zand en warmen we ons aan de zon die net dit uur even om het hoekje komt gluren. Met een volle buik en uiterst tevreden koesteren we het moment. Kijk hier worden wij nou vrolijk van! We besluiten dat, als het even kan, we gewoon 's middags om de kost gaan!
Routefeiten
Route: Lienda-Berria 15 km. Makkelijk, 5 km langs strand
Hotel: Miramar in Berria, surfhotel, redelijk. Alleen morgen geen ontbijt want dat serveren ze niet voor half tien. Er staat 35 km op het programma, dus vroeg op.
Weer: 20 graden, bewolkt met af en toe een uurtje zon.
Nu weten we dat de spanjaard tussen de middag ook goed eet en dan zijn siesta doet. Daarna om een uur of 5 begint het tweede deel van de dag. Als wij in Spanje zijn is het voor vakantie en passen wij ons dagritme hier op aan. Maar als je zoals jullie kilometers moeten lopen is het een ander verhaal.
Ga lekker om een uur of 1 wat eten, dan kun je het beter uithouden tot 9 uur en dan met een volle buik slapen!
Veel plezier!